Перевод: с польского на русский

uzbroić teren budowy

1 uzbroić teren budowy

= uzbroić plac budowy проложи́ть коммуника́ции, оснасти́ть (строи́тельный) уча́сток водопрово́дно-канализацио́нной се́тью, электроэне́ргией и т. п.

Słownik polsko-rosyjski > uzbroić teren budowy
2 uzbroić plac budowy

= uzbroić teren budowy

Słownik polsko-rosyjski > uzbroić plac budowy
3 uzbroić

глаг.

• вооружать

• вооружить

* * *
uzbr|oić
\uzbroićoję, \uzbroićoi, \uzbroićój, \uzbroićojony сов. 1. вооружить;
2. тех. армировать; ● \uzbroić teren (plac) budowy проложить коммуникации, оснастить (строительный) участок водопроводно-кана-лизационной сетью, электроэнергией и ♂.ň.; \uzbroićojony po zęby вооружённый до зубов

* * *

uzbroję, uzbroi, uzbrój, uzbrojony сов.

1) вооружи́ть

2) тех. арми́ровать

•

- uzbroić teren budowy
- uzbroić plac budowy
- uzbrojony po zęby

Słownik polsko-rosyjski > uzbroić

uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
teren — m IV, D. u, Ms. terennie; lm M. y 1. «część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem; miejsce występowania, zasięgu, odbywania się czegoś; obszar, okolica» Teren błotnisty, górzysty, pustynny, stepowy. Teren uprawny. Tereny lodowcowe,… … Słownik języka polskiego